Η ιστορία της παγκόσμιας, πλέον, λέξης παπαράτσι (ιταλ.: paparazzi) ξεκίνησε, το 1959,
από τον Ιταλό σκηνοθέτη Federico Fellini κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων της ταινίας Γλυκιά Ζωή (La dolce Vita). O Fellini απέδωσε αυτό το παρατσούκλι σε έναν από τους φωτορεπόρτερ της ταινίας του, με αποτέλεσμα να διαδοθεί παγκοσμίως και να προσδιορίζει τον “αδιάκριτο φωτορεπόρτερ”. Ο καθηγητής Μπρούνο Μιλιορίνι αναφέρει ότι ο Φελίνι δανείστηκε αυτό το όνομα από το μυθιστόρημα του Άγγλου George Gissing (1857-1903) , “by the Ionian sea”, το οποίο είχε γραφτεί το 1901, αλλά μεταφράστηκε στα Ιταλικά το 1957. 
Στο έργο αυτό ο Gissing αναφέρει κάποιον ξενοδόχο στο Καταντζάρο με το ελληνικό όνομα Papasaratsis (: prete sellaio, παπάς-σελοποιός). Αυτό το όνομα άρεσε στο Φελίνι και το έδωσε σε ένα από τους φωτογράφους της ταινίας του. O Παπασαράτσης (στα ελληνικά γνωστό και το επώνυμο Παπασαμαράς), λοιπόν, κατέληξε να γίνει ο γνωστός μας παπαράτσι. Ας μην υποτιμήσουμε και την προσωπική άποψη ότι, ίσως, ο Γκίσινγκ παράκουσε το “Παπασαράντης” (διαδεδομένο, μέχρι σήμερα, στην περιοχή της Καλαβρίας) και το έγραψε ως Παπασαράτσης. Αυτό, όμως, μόνο, ο Γκίσινγκ μπορεί να το επιβεβαιώσει… 
Στο έργο αυτό ο Gissing αναφέρει κάποιον ξενοδόχο στο Καταντζάρο με το ελληνικό όνομα Papasaratsis (: prete sellaio, παπάς-σελοποιός). Αυτό το όνομα άρεσε στο Φελίνι και το έδωσε σε ένα από τους φωτογράφους της ταινίας του. O Παπασαράτσης (στα ελληνικά γνωστό και το επώνυμο Παπασαμαράς), λοιπόν, κατέληξε να γίνει ο γνωστός μας παπαράτσι. Ας μην υποτιμήσουμε και την προσωπική άποψη ότι, ίσως, ο Γκίσινγκ παράκουσε το “Παπασαράντης” (διαδεδομένο, μέχρι σήμερα, στην περιοχή της Καλαβρίας) και το έγραψε ως Παπασαράτσης. Αυτό, όμως, μόνο, ο Γκίσινγκ μπορεί να το επιβεβαιώσει…
Δημοσίευση σχολίου